 |
Bedankje van David |
|
Bedankje van David |
Er is behoorlijk wat gebeurd, de afgelopen weken na mijn val in de wedstrijd tegen Unitas'30 9. In het kort zal ik mijn verhaal doen. In eerste instantie dacht ik me te herinneren dat ik na een kopduel op de grond was gevallen. Ik ben daarna even weggeweest en toen ik bijkwam zag ik even helemaal niks. Wel hoorde ik dat er mensen om me heen stonden, waarbij mijn eerste gedachte was dat ik niet moest worden aangeraakt. Ik wist instinctief dat het niet goed zat, want ik kon me niet bewegen en had helemaal geen gevoel. Gelukkig kon ik al vrij snel weer zien, en ook het gevoel in mijn benen kwam langzaam terug. Ik was blij dat Jan Luijks (verzorger S.P.S. 1) erbij kwam, want ik wist wel dat hij wist wat hij deed. Ik ben me niet bewust geweest van enig tijdsbesef terwijl ik op het veld lag. Het enige dat ik voelde was dat ik het enorm koud had. Met name in mijn benen, waar het gevoel dus weer terugkwam in de vorm van tintelingen. De rit met de ambulance naar Rotterdam duurde voor mijn gevoel wel heel erg lang, hoewel het slechts 20 minuten zijn geweest. Dit omdat ik besefte dat het niet goed met me was. Ik kreeg trouwens pas later mee dat er zelfs een trauma helicopter was geweest. Terwijl ik op het veld lag heb ik dat totaal niet meegekregen. In het ziekenhuis heb ik diverse onderzoeken gehad, en na zeven dagen mocht ik weer naar huis. Op dat moment kwam ook het gevoel weer terug in mijn onderarmen, dat duurde nog het langst. Inmiddels kan ik weer alles, maar mag ik niet alles meer doen. De conclusie van de doktoren was dat ik heel kort op het veld een dwarslaesie heb gehad, die gelukkig vrij snel vanzelf overging. Dat was het gevolg van een aangeboren vernauwing in mijn nekwervel, die knikte en daardoor die dwarslaesie veroorzaakte. Inmiddels kan ik dus weer een heleboel doen en fiets ik ook weer, maar ik mag niet meer voetballen en ook mijn werk mag ik niet meer doen. Ik ben inmiddels bezig met een omscholing, dus mocht er nog iemand een directeur zoeken: ik ben beschikbaar. Ik wil tenslotte iedereen hartstikke bedanken voor alle kaarten, presentjes, bierpakketten, fruitmanden en andere blijken van medeleven, die hebben me heel goed gedaan. Nogmaals bedankt en tot ziens!
|
