STRAKKE ORGANISATIE BASIS VOOR OVERWINNING S.P.S. IN SLEUTELDUEL OM EERSTE PERIODE.

Na de overwinning op Yerseke groeide binnen de spelersgroep het besef dat er mooie dingen konden gaan gebeuren. Iedereen had zo zijn eigen doelstelling voor dit seizoen. Enkelen, waaronder ik zelf, hadden deze heel scherp gesteld, namelijk niets minder dan een kampioenschap. Anderen wilden meeballen in de top van de 4e klasse, weer anderen wilden een periode.

Oktober bracht ons vier overwinningen en dus een goede stap in de richting van die periode. Toch leek het heel even helemaal mis te gaan. Vorige week in Brouw moest er een rode kaart en een korte afkoelingsperiode er aan te pas komen om ons zelf op scherp te zetten. In 20 minuten tijd werden meer kansen gecreëerd dan het uur ervoor en bogen we een 1-0 achterstand om in een 1-2 eindstand. Velen leken pas toen te beseffen dat, indien er niet gewonnen zou worden, de wedstrijd tegen Kruiningen maar ‘gewoon een wedstrijd’ zou zijn.

Foto 1: De dinsdag- en
donderdagavondtrainingen waren fel en vol inzet.

Maar goed, wedstrijd nummer acht was gelijk een kraker die beslissing in de eerste periode zou brengen. De koploper, Kruiningen, op bezoek in Poortvliet, bij de nummer twee. Het was lang geleden dat S.P.S. een goede competitie start had gemaakt en ook gelijk voor een ‘prijs’ kon voetballen.  Het zou toch niet zo zijn dat het gelijke spel tegen W.I.K. ons in deze periode zou opbreken?

Op de trainingen voorafgaande aan deze match werd er scherp getraind. Ik mag wel zeggen dat dit al het hele seizoen het geval is. We tillen elkaar naar een hoger niveau, en wat mij betreft, dat niveau kan nog hoger. Want het is nog altijd zo: je speelt zaterdag je wedstrijd zoals je traint.

Was er natuurlijk van de week het gedoe rond de rode kaart van Willem. Ik denk dat het zaak is voor de scheidsrechters die ons fluiten, dat ze ook een beetje Zeeuws kunnen. Was het eerst al het dialect dat Willem tegen Vosmeer een gele kaart kostte, nu was het een directe rode kaart voor hem tegen Brouw omdat hij enkel zei dat hij de bal met zijn “hoit” (= hoofd) meegenomen had, terwijl de scheids verstond: mongool. Diverse malen werd er gebeld met de K.N.V.B. hierover, zelfs door Willem die ook nog onder een andere naam had gebeld, maar telkens was de uitkomst het zelfde: Willem zou zaterdag tegen Kruiningen niet mee kunnen doen.

Foto 2: Wat onduidelijk, maar vlnr: Jan Deij,
Willem Bevelander, Bart Vane en Ramon Voshol.

In de overwegend jonge spelersgroep was de afgelopen week door de trainer getracht om in ieder geval de druk van de ketel te halen. Die spanning had ons met name in de wedstrijd tegen Brouw parten gespeeld. Bij wijze van hoge uitzondering was de opstelling donderdag al bekend, vanwege het feit dat er maar 11 spelers beschikbaar waren. Vanuit het tweede zouden nog spelers aanschuiven. Het concept was bekend, enige verandering was dat Michel op de plaats van Willem zou gaan spelen.

Jammer dat het weer die zaterdag tegen zat. Regen en een strakke wind. Vooraf werd gevreesd dat dit zijn weerslag zou hebben op het aantal toeschouwers, maar dat bleek achteraf niet het geval. De trouwe S.P.S. supporters waren in grote getale aanwezig, getooid met paraplu. Zij lieten zich tijdens de wedstrijd ook duidelijk horen, iets wat een lekker steuntje in de rug was op het moment we onder druk stonden. Verder had Kruiningen ook behoorlijk wat publiek meegenomen. Omroep Tholen was er ook, kortom alle ingrediënten waren aanwezig voor een lekkere pot voetbal, met als inzet de eerste periode.

Pupil van de Week, Ricco Verdult, zette in ieder geval S.P.S. op het goede spoor door als eerste te scoren bij Kruiningen, waarna de match echt kon gaan beginnen. Strakke koppies zag ik om mij heen. Na elkaar opgepept te hebben, begon de match onder leiding van dhr Saritas. Overigens, deze sprak geen Zeeuws, maar dat was ook niet nodig omdat Willem er niet bij was….

Foto 3: Na ongeveer een half uur spelen zorgt Hilbert
van Akkeren, op aangeven van Michel Lisseveld, voor de 1-0.

S.P.S. kreeg een stormachtig Kruiningen over zich heen. Zeker de eerste tien minuten was het zoeken naar de organisatie en kwamen we overal een stapje te laat. Zo kon het dat Kruiningen in de eerste minuten zich een aantal kansen kon creëeren. Een bal onderkant lat en een schot op het doel waren de eerste mogelijkheden van Kruiningen. In die fase speelde S.P.S. te slap, ballen kwamen niet aan of er zal wel een Kruiningen-voet tussen.

Nadat het organisatorisch stond, kwamen ook de eerste kansen voor S.P.S. Hilbert ging goed door op links, maar met zijn voorzet werd niets gedaan. Michel kweet zich in de spits goed van zijn taak en was veel aanspeelbaar. Desalniettemin bood Kruiningen goed tegenstand en was minimaal net zo gevaarlijk in de beginfase. Een open wedstrijd ontstond waarbij het het publiek van kon genieten.

Kruiningen speelde goed en verzorgd spel en speelde het spel wat we zelf graag speelden, maar in die fase niet aan toekwamen omdat we eigenlijk overrompeld werden. Met lopende mensen om de kaatsende mensen heen. Eigenlijk niet te verdedigen. Kruiningen zocht het in die periode in de combinaties over de grond. Als zij dat ook in de slotfase gedaan hadden, had ik het nog niet zo geweten of we gewonnen hadden.

Foto 4: Dolle vreugde bij de spelers.

Het was dus met name in de beginfase overleven en dat lukte. Bij uitbraken waren we gevaarlijk, met name door gebruikmaking van een kaatsende Michel en de snelheid van Jorn. De creativiteit van Hilbert, Bart en Ramon zorgden voor openingen en bleek dat Kruiningen achterin kwetsbaar was.

Halverwege de eerste helft zorgde Hilbert dat S.P.S. in een zetel kwam te zitten. Via een combinatie over links bracht Michel de bal voor het doel. Daar stond Hilbert die met een lage schuiver de keeper kansloos liet. De taferelen hierna kunt u wel raden. Iedereen met een roodwit hart was in extase. 1-0 en virtueel winnaar van de eerste periode, en………… de eerste plaats in de competitie. Inmiddels werd aan oud spelers gevraagd hoe lang het geleden was dat S.P.S. de beste was geweest op dat moment in de competitie.

De fase erna was Kruiningen duidelijk aangeslagen. Wel moet worden opgemerkt dat de scheids zijn eigen wedstrijd floot en dat was niet nadeling voor de roodwitten. Met name Kruiningen beklaagde zich gaandeweg de wedstrijd over de scheids en ik moet zeggen, er waren momenten bij dat dit terecht was. Hoe dan ook, beide partijen hadden hier mee te maken.

Foto 5: "Man-of-the-match": Bart Vane.
Vandaag "onzichtbaar", maar o zo belangrijk.

Voor rust dicteerde S.P.S. het spel, hoewel Kruiningen zich ook liet gelden. De wedstrijd was op dat moment in evenwicht en Kruiningen kon tot aan de rust niet gevaarlijk meer worden, hoewel zij wel het beste van het spel hadden. Verder dan een paar afstandschoten kwam het niet, welke goed werden verwerkt door Peter.

In de rust werden een aantal zaken besproken en werd duidelijk gemaakt dat we nog niets hadden. We moesten nog 45 minuten (het werden er uiteindelijk 57!!!) vol aan de bak en waar Kruiningen in de eerste helft stormachtig begon, konden we nu een Kruiningen met orkaankracht verwachten. Zonder mutaties werd aan de tweede helft begonnen.

Ondanks het windvoordeel was ook nu weer de eerste fase voor Kruiningen. Zoals verwacht met orkaankracht, want zij moesten. Tegenhouden was het devies, en dat gebeurde ook. De organisatie stond goed. Kruiningen drong S.P.S. terug, maar kwam niet in de zestien van de roodwitten. Doordat de tegenstander aandrong, kwam er ruimte voor de tegenstoot. Ik moet eerlijk zeggen dat de uitbraken van S.P.S. op dat moment gevaarlijker waren dan de druk die Kruiningen op S.P.S. zette.

Foto 6: Dit kon maar voor één man zijn...

De ultieme kans om de wedstrijd echt in het slot te gooien was voor Hilbert, welke alleen voor de keeper op het doel schoot. Helaas voor ons geen treffer. Kruiningen bleef in de wedstrijd en drong steeds meer aan. Gelukkig voor ons maakte Kruiningen geen gebruik meer van hun voetballend vermogen, maar gebruikte de lange bal. Het spelpeil daalde aan beide kanten, mede door toedoen van de scheidsrechter die voor iedere futiliteit floot. Wij vonden het best, hoefden niet zonodig meer.

Halverwege de tweede helft moest Michel er met kramp af. Een bank hadden we niet. Nou, ook weer wel, maar die spelers hadden er al een wedstrijd op zitten. Mark kwam voor hem en ging in de spits spelen. Voor Mark ook een nieuwigheidje want hij kreeg gelijk een dubbele dekking……. en dat was zelfs voor Mark lang geleden. Kort hierop ging Leander, moegestreden, naar de kant voor Leo. De organisatie bleef staan.

Het gevaar lag met name centraal op het middenveld, waar de taken goed verdeeld waren. Bart ontfermde zich over de gevaarlijkste speler van de tegenpartij en zorgde daarmee dat de angel uit het spel van Kruiningen werd gehaald. Hij werd later ook terecht als ‘man of the match’ genoemd, onze Bart ‘Extran”.

Foto 7: Trainer Rien Voshol na afloop in
een dampende kleedkamer: zichtbaar geroerd.

Toch waren er nog een paar hachelijke momenten voor ons doel, doch op de momenten dat het nodig was, werd óf het schot geblokt, óf stond de paal in de weg, óf had Peter de bal. En eerlijk is eerlijk, een gelijkspel had de verhoudingen beter weergegeven. Maar het voetbal geluk, waar geen enkel team zonder kan, was nu aan onze zijde.  Erwin kreeg nog een terechte boeking, maar als de scheids consequent was geweest had hij ook zo opgetreden tegen een paar overtredingen van Kruiningen spelers.

Op het laatst kwam Corné voor Jorn, de geblesseerd van het veld moest na een gigantisch beuk te hebben gehad. Met vereende krachten, zonder het laatste kwartier aanvallend wat te kunnen brengen, werd de zege over de streep getrokken.

Ik wil nog even terugkomen op het spel van Kruiningen. Ontegenzeggelijk een ploeg met kwaliteiten. Zij begonnen scherp aan de wedstrijd, scherper dan wij. Zij wilden ook voetballen, net als wij, maar zaten er, zeker in het begin, gewoon korter op. Zij bewogen rond de bal en het was voor ons een geluk, dat zij het geduld niet konden opbrengen om zo te blijven spelen, want ik denk dat zij ons op die wijze meer pijn hadden gedaan dan nu het geval was. Zij bewaren niet de rust en gingen steeds gehaaster spelen en daardoor slordiger.

Echter, wij brachten onszelf in de wedstrijd door wel te scoren en vanuit een strakke organisatie te spelen, bij tijd en wijle te temporiseren en onze momenten te pakken. Daarom zeg ik: onze kansen waren groter dan die van de tegenstander, hoewel Kruiningen ook paal en lat raakten, maar dat deden wij ook. Het was jammer dat Willem er niet bij was, want ik ben van mening dat hij halverwege de tweede helft de wedstrijd had vermoord door de bevrijdende 2-0 te scoren, terwijl het nu tot het eind een wedstrijd bleef.

Foto 8: De periodetitel werd met iedereen gevierd!

Kruiningen kon, zonder het meegenomen vuurwerk te hebben afgestoken, terug over de Oesterdam, zwaar teleurgesteld, maar ik ben er zeker van dat zij ook nog wel een prijs pakken dit seizoen!

De overwinning werd, na het eindsignaal, uitbundig gevierd met onze supporters, die net zo blij waren als wijzelf. Ze waren getuige geweest van een gevecht tussen twee ploegen die alles hadden gegeven en waarbij de wij de ‘gelukkige’ winnaar waren. Ook nadien was de stemming opperbest in zowel de kleedkamer als in de kantine. Iedereen had zo zijn eigen momenten om op terug te denken en gezien hetgeen we deze competitie hadden bereikt, bracht dat de nodige emoties boven. Het bleek nog lang onrustig in Poortvliet.

El Quatro.