W.I.K.'57 1 - S.P.S. 1, eindstand 0-0

Zaterdag 27 september 2008, het was een schitterende dag overladen met zon. W.I.K. uit stond op het programma en dat staat altijd garant voor een lastige partij. In de voorbespreking werden we door Rien Voshol gewaarschuwd voor een drietal slimme spelers: de linksvoor, linkshalf en de rechtshalf van W.I.K., maar toch stapten we met een zelfverzekerd gevoel het veld op.

Dat zelfverzekerde gevoel bleek ook terecht, want de wedstrijd was nog maar net bezig of de eerste kansen voor S.P.S. waren er al. Jammer genoeg konden we deze kansen niet omzetten in doelpunten. W.I.K. kon af en toe wat speldenprikjes uitdelen maar tot serieuze kansen kwam het niet. Bij balverlies voorin werd er goed omgeschakeld en zette S.P.S. gelijk druk op de bal hierdoor kreeg W.I.K. niet de kans om serieus op te bouwen en moesten ze het hebben van de lange bal die 9 van de 10 keer voor S.P.S. was. Aan het eind van de 1e helft ging de concentratie bij S.P.S. er een beetje af en werd alles wat slordiger. De passing was niet altijd super en er was steeds meer balverlies. Hiervoor werden we in de rust ook gewaarschuwd door de trainer en hij zorgde er voor dat iedereen weer scherp was en zijn kopje erbij had. Ook benadrukte hij dat we rustig moesten blijven en gewoon ons spelletje moesten blijven spelen en dat die doelpunten dan vanzelf kwamen.

De scheids riep ons en de 2e helft begon. Iedereen was scherp en S.P.S. domineerde gelijk weer de wedstrijd, en net als is de eerste helft kregen we veel kansen die alsnog niet resulteerden in doelpunten. Met nog een half uur te spelen zakte W.I.K. in ze werden moe en konden het niet meer bij benen. Hierdoor kreeg S.P.S. nog meer kansen, mede door fraaie acties van Bart, Ramon, Willem en ook van Jorn vanaf de zijkant. Maar de bal wou er maar niet in en de keeper van W.I.K. speelde volgens mij ook de wedstrijd van zijn leven. En toen in de laatste 5 minuten kregen we een penalty voor. Sommige van S.P.S. rekenden zich al rijk, maar die bal moest er eerst nog maar in geschoten worden. Erwin was de man om dit te doen. Vol zelfvertrouwen legde hij de bal op de stip en nam de penalty. Goed ingeschoten, keeper de verkeerde kant opgestuurd alleen de bal vloog op de paal. Het mocht kennelijk niet gebeuren dat S.P.S. deze wedstrijd zou winnen en het eindigde dan ook in een 0-0 gelijkspel, maar voor S.P.S. voelde dit aan als een nederlaag.

(Jasper Slooten)