S.P.S. 2 wint streekderby uit bij N.O.A.D.’67 3

Vanmiddag stond de 2e competitiewedstrijd na de winterstop op het programma, uit tegen Noad 3. Na een goed resultaat in Etten-Leur (Internos; 3-3) moesten er vanmiddag eindelijk weer eens 3 broodnodige punten gepakt worden in de strijd tegen degradatie! Vorige week verloren we Danny en Joey met vervelende langdurige blessures en Wim was vanmiddag afwezig. Desondanks gingen we met 14 spelers naar Flupland. Corné v/d M. was gelukkig weer fit, maar begon vanaf de bank. Daarnaast gingen Leander van 1 en Jaco en Nap van 4 gingen gelukkig mee.

We moesten net als de voorgaande twee wedstrijden weer even puzzelen om iedereen op de juiste plaats te zetten, maar gelukkig stond er om 14:30 uur weer een representatief elftal op de Fluplandse mat.
S.P.S. begon gretig aan de wedstrijd wat in de beginfase veelvuldig balbezit opleverde, maar niet echt voor gevaar zorgde. Na een klein kwartier kwam Noad wat beter in de wedstrijd en werden we wat slordiger in de passing en werd Noad aggresiever in de duels. Het spel speelde zich het eerste half uur voornamelijk af van 16 meter tot 16 meter. De spitsen en middenvelders van ons kregen behoorlijk veel ruimte om te voetballen, echter werden de ruimtes niet goed benut en was de eindpass vaak niet goed.

Een vrije trap na een klein half uur van Martin was te slap ingeschoten. Even later legde Jaco met een prima vrije trap de bal panklaar bij Martin die direct te slap uithaalde. Een rush van Leander van achteruit eindigde met een schuiver in de hoek waarbij de keeper de bal goed pakte. Ronald stond vandaag samen met Aad voorin. Ronald hield de verdedigers goed bezig, maar maakte het zichzelf vaak erg lastig door de bal te lang aan de voet te houden terwijl de middenvelders vaak aanspeelbaar waren.

We zorgden wel voor dreiging naar voren, alleen creëerden we niet echt uitgespeelde kansen. De beste kans was voor Martin, die net voor rust na een goede pass van Corne A. alleen op de keeper af ging, alleen was de verdediger hem te snel af en kon de bal via een goede sliding voor de voeten wegkapen. Aan de andere kant werd Noad in de laatste minuut voor rust gevaarlijk door een bal die over de verdediging viel en via de rechtsbuiten op de buitenkant van de paal werd geschoten. De brilstand stond bij rust op het scorebord.

We begonnen in dezelfde formatie aan de tweede helft. Het was al snel duidelijk dat sommige spelers van Noad er conditioneel al een eind doorheen zaten en dat de conditie bij de spelers van SPS prima in orde was. Dit leidde tot vaak vervelende overtredingen door de Fluplanders met een hoop gemekker. De scheidsrechter van vanmiddag liet zich hierdoor niet gek maken en loste alles prima op.

Na tien minuten begon de kansenregen voor de rood-witten. Het was eerst Aad die in een tijdsbestek van een aantal minuten twee opgelegde kansen kreeg door goed veldspel. Een vrije bal van Martin ging via de voet van Jaco net naast. Aan de ander kant was Noad eigenlijk niet gevaarlijk doordat de verdediging o.l.v. Leander als een huis stond met Arno en David aan de zijkant en Mark in het centrum.

Na een kwartier kwam Corné v/d M. in het veld voor Leander en Nap voor Corné A. Nap die nog maar net in het veld stond, gaf de bal vanaf rechts prima voor op de inlopende Aad, die de bal SNOEIhard tegen het net kopte, de bevrijdende 0-1. Na de voorsprong werden de ruimtes nog groter en volgden er nog legio van kansen via Aad, Ronald, Martin en een prima schot van Jaco op de lat. Sander werd 10 minuten voor tijd gewisseld voor leider Jan, die ook nog een opgelegde kans kreeg.

Doordat de bal er maar niet in ging, was het achterin nog oppassen voor de gelijkmaker, iets wat je net weer zou zien, maar gelukkig kwam Noad niet verder dan een paar vrije trappen en corners, waarbij Rowin ook goed zijn mannetje stond. De scheidsrechter floot na een aantal minuten blessuretijd gelukkig voor het einde, waarbij we met een zeer verdiende overwinning erg tevreden konden zijn.

Vanmiddag weer een goede positieve teamprestatie waar we de komende weken mee door moeten gaan!!!

(Martin Quist)