D.V.O.'60 4 - S.P.S. 4

Zaterdag 6 september begon voor S.P.S. 4 de competitie met een uitwedstrijd tegen D.V.O. '60 4 uit Roosendaal. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen want na de laatste plaats in de competitie van vorig seizoen kan het dit seizoen alleen maar beter....

Aangezien we al om 12.30 uur moesten aftrappen was het dus al vroeg verzamelen op de'n Aekerboam. Aangevuld met 2 gastspelers van het derde; Walter en Stefan, vertrokken we met 12 man naar het Brabantse. Gelukkig was onze Zeeuwse Brabander Ton ook uit zijn nieuwe caravan gekropen en in Roosendaal gearriveerd.

We kwamen er al snel achter dat dit een ander elftal was dan de tegenstander van vorig seizoen en het best wel eens een lastig potje kon worden. We begonnen echter zelf heel slecht aan de wedstrijd en maakten het de tegenstander met veel balverlies en verkeerde passing wel heel gemakkelijk. We stonden dan ook al snel met 1-0 achter. Kees de G. maakte het wel heel bont door een handje te helpen en de bal achter een kansloze Lené te "schampen", maar laten we het op een vorm van miscommunicatie houden... 2-0 achter en het leek een zwaar middagje te gaan worden.

Helemaal toen dezelde Kees aan de noodrem moest trekken en de goed leidende scheidsrechter niets anders kon doen dan een penalty aan de thuisclub te geven. Maar wat toen volgde was een sterk staaltje psychologische oorlogsvoering van onze uitblinkende sluitpost. Door op de doellijn wat heen en weer te springen en de tegenstander strak in de ogen te kijken raakte laatsgenoemde zo erg van slag dat hij pap in de benen kreeg en Lené de penalty er simpel uithield. Een Van Breukelen-momentje wat je maar zelden meer ziet op de internationale velden! Het leek of we hierdoor een mentale opkikker kregen want er kwam wat meer lijn in het spel en er volgden kansen. Uit een mooie aanval over rechts kwamen we na een half uurtje spelen dan ook terecht op 2-1. Frenk kwam mee op en kogelde van zo'n 30 meter de bal in de verste kruising.

Lené ranselde er nog wat ballen uit en we leken tot 2 keer toe de 2-2 te gaan maken maar Ton, die vandaag in de spits stond, kwam eerst een milimeter te kort om de bal in te koppen en plaatste daarna een bal net naast. En zoals het dan meestal gaat gebeurde het nu ook. Vlak voor rust maakte D.V.O. de 3-1, een enorme domper zeker omdat de 2-2 in de lucht hing en Lené er bijna in z'n eentje voor  had gezorgd dat we in de wedstrijd bleven. Nu werd het een heel moeilijk verhaal.

Na het bakje thee toch weer vol goede moed aan de tweede helft begonnen en het eerste kwartier speelden we heel behoorlijk, alleen gingen enkele goede kansen er niet in. Bovendien hadden we in onze ogen een penalty verdiend na een duw in de rug bij Frenk die alleen op de keeper afging. Doordat iedereen op een gegeven moment naar voren liep kon de marathonloper op het middenveld van de Roosendalers, die onze nieuwe aanwinst Jaco Jansen en Nilles een hele zware middag bezorgde, zo doorlopen en de 4-1 maken. Een uur gespeeld en wedstrijd op slot. We probeerden het nog wel maar het zat er verder gewoon niet meer in. Al met al toch wel terecht verloren van een tegenstander die gewoon beter was. En zoals een legendarische spits van het Tweede jaren geleden zei: "Het was in ieder geval lekker weer....."

(Corné Goudzwaard)