SPS 4 – DHV 2 (competitie) 29 november 2008.

Vandaag moesten we aantreden stegen de nummer drie van de ranglijst en wel tegen onze ‘Brabantse vrienden’ uit  Zevenbergse Hoek. Een blik op de ranglijst leerde dat er niet veel krachtsverschil zit tussen de nummers 3 en 6. Allen 13 punten, wij staan 6e met een iets minder doelsaldo. Bij het oplopen van het veld zei Luc ook al tegen de leider van DHV dat het waarschijnlijk wel een gelijkspel zou worden! Zat Luc in een complot?

De opkomst van de spelers viel nog niet tegen ondanks de afwezigheid  van Maarten en Frenk . Deze 2 (ex) vedetten (geintje Frenk!) van VVC speelden deze dag een jubileumwedstrijd bij VVC maar kwamen ons de 2e helft toch nog aanmoedigen. Zelfs Henk  V. kon het laten afweten. Toen hij zag dat er voldoende spelers waren ging hij met zijn eega naar Krabbendijke. Om 14.05 kwam Kees v.d. M. binnen en zo hadden we 12 man (Later voegde René van V. zich er nog bij).  Door de genoemde afmeldingen en de afwezigheid van Arjan was er wel een gebrek aan verdedigers. Leider Rien zettte deze keer Nap voorstopper en Jan linksback. Kees speelde als een soort ‘vliegende’ linkshalf  en Hans en Michel vormden het spitsenkoppel. Scheids was Kees de G.

Aan het voetbalweer lag het niet, dat was prima, maar het begin was desastreus. DHV trapte af, speelde de bal naar voren maar de die kwam toch op een gegeven moment bij Luc. Luc normaal de rust zelve, maar nu even iets te rustig of nog niet warm, verspeelde de bal en Lené was kansloos 0-1. Op zich pakten we het daarna wel redelijk op en kregen we een licht overwicht. Op links kregen we veel ruimte en met name Jan maakte daar gebruik van.  Desondanks kwam DHV na 10 minuten op 0-2. Een aanval via links, de achterlijn werd gehaald en de spits ronde keurig af.

We lieten de moed niet zakken en pakten de draad weer  op. Na enkele corners die niets opleverden werd een strakke corner van Kees door Ton bij de 2e paal schitterend ingekopt: 1-2. We kregen daarna volop kansen o.a van Jan die nog op de paal schoot. Net toen de gelijkmaker in de lucht hing was er balverlies op het middenveld. Omdat wij op dat moment net teveel spelers voor de bal en DHV enkele goede lopers op het middelveld hadden, werd de counter goed uitgespeeld  en was Lené kansloos op een loeihard schot.  Een grote domper en we leken af te steven op 1-3 ruststand. Echter vlak voor rust gaf Kees een steekpass aan Michel die direct knap inschoot: 2-3.

In de 2e helft kwamen Niek en René in de ploeg voor Kees en Hans waardoor Jan weer op linkshalf ging voetballen. Met de teambespreking in de rust (in bijzijn van de scheids!) waren de puntjes weer op de i gezet, en was duidelijk dat de troef René gespeeld moest worden.

Al snel creëerden we weer enkele kansen en na ca. 15 minuten spelen kan na een aanval over diverse schijven René op de keeper afgaan. De kans was nog niet eens makkelijk maar hij rondde knap af: 3-3. We gingen vol door voor de overwinning en bij een afgeslagen aanval, waarbij de keeper uit zijn doel moest komen,  waagde uitblinker Michel een afstandschot. Met een grote boog dwarrelde de bal richting doel, leek naast te gaan maar sloeg toch net onder de lat in het doel: 4-3.

Nu was het nog een kwestie van de wedstrijd uitspelen. Echter er moest veel strijd geleverd worden. Nilles was er al even daarvoor 5 minuten uitgestuurd voor een (flinke) overtreding. Ca. 5 minuten voor tijd kreeg DHV een vrije trap ca. 35 meter schuin voor het doel.  De bal werd richting 2e paal geschoten en had onderweg door Jan weggekopt kunnen worden. Deze werd echter geduwd waardoor de bal achter de verdediging viel waar de spits toch nog kon intikken 4-4. Er werd hevig geprotesteerd (door met name Jan) maar de scheids had niets gezien.

In de laatste 5 minuten werd nog wel aangedrongen voor de winst maar Luc vond dat we niet veel risico moesten nemen! Luc wilde wel erg graag gelijk spelen! Toch was er nog een grote kans op de overwinning. In de slotminuut ging René alleen op de keeper  af, had de hoek voor het uitkiezen maar schoot tegen de keeper op.
Einde  wedstrijd.

Uiteindelijk hebben we, gezien het overwicht, toch 2 punten laten liggen en hebben we, halverwege de competitie, 14 punten uit 10 wedstrijden (4w-2g-4v). Ik zeg niets teveel dat we met iets meer geluk 3 overwinningen meer hadden behaald maar als telt niet. Dat moet dan maar in de 2e competitiehelft gebeuren.

Na de wedstrijd  kwamen, in de kleedkamer, de emoties bij met name bij het ‘kruitvat’ Jan naar boven. De scheids moest het ontgelden en die zat toevallig ook in dezelfde kleedkamer. Nadat de harten gelucht waren werd het toch weer net zo laat als gewoonlijk in de kantine.

(verslag Nap Hage)