 |
d'n Vjírtienuh's Visie |
|
d'n Vjírtienuh's Visie |
S.P.S. - W.I.K.'57 Na drie weken te hebben kunnen nadenken over de opstelling voor de volgende wedstrijd (drie ja: van 21 november net na de wedstrijd tot en met de ochtend van 12 december is bijna 21 dagen), werd door R&R en het meedenken van een aantal spelers besloten tot het vasthouden van het concept zoals S.P.S. deze competitie is begonnen. Dat hield in dat er voor Jan een behoorlijke druk op zijn schouders kwam te liggen, als vervanger van de geschorste Willem, maar eerlijk is eerlijk: behoudens het benutten van de (grote!) kansen die hij kreeg, deed hij het gewoon prima. Het elftal was op zo min mogelijk plaatsen gewijzigd, alleen de nuances waren wat aangestipt. Joey was geruild met Sjaak en naar de zijkant verhuisd, terwijl Ramon daardoor wat meer naar voren schoof in plaats van controlerend te voetballen. Leonard schoof een linie op, omdat Leo weer terug was van vakantie... nee, werken. Jaja, in Saint Tropez was Leo dé juiste man op de juiste plaats geweest. En dat is écht geen grap. Kortom: niemand voetbalde op een voor hem vreemde plaats. De poppetjes zouden deze middag echter noodgedwongen nog twee keer moeten worden gewisseld. De eerste keer omdat Leander uitviel met een hoofdwond (en een gele kaart), de tweede keer omdat zijn vervanger Colin uitviel met een schouder uit de kom. Dat betekende dus weer twee blessure's aan de toch al niet zo florissante lijst. Gelukkig lijkt de kwetsuur van Leander mee te vallen, hopelijk kan Colin binnen niet al te lange tijd ook weer ballen. De wedstrijd had al na 20 seconden een heel ander beeld kunnen geven, als Jan zijn eerste van drie grote kansen had benut. Een jagend S.P.S. veroverde in de hoedanigheid van Jorn snel de bal, die gaf over aan Ramon die op zijn beurt de vrijstaande Jan in stelling bracht. Die had blijkbaar niet verwacht de bal te krijgen, zodat hij te laat in aktie kwam en een toegesnelde verdediger alsnog de poging kon verijdelen. Jan, één van de drie "biggetjes", kreeg deze middag niet het loon van zijn noeste arbeid, ondanks nog twee dotten van kansen. Twee maal alleen op de keeper, en even zovele keren wist de uitstekend keepende sluitpost de bal te keren. Ook Colin kreeg in de eerste helft, net ingevallen, nog een uitstekende kans, maar zijn direct genomen volley miste op een halve meter de lat. Omdat ook W.I.K.'57 de enige twee kansjes die ze kregen niet wist te benutten, bleef het 0-0 bij rust. Enigszins teleurgesteld werd dan ook de thee opgezocht. Na rust bleef S.P.S. de bovenliggende partij, en kon ook eindelijk worden gejuicht. Al na acht minuten peerde Sjaak een over alles en iedereen zeilende voorzet tegengesteld in de verre hoek, maar helaas werd het spel er niet rustiger op. Wel kwamen er nog een aantal kansen, maar werd dikwijls de verkeerde oplossing gekozen, stond de doelman in de weg of ontbrak domweg het geluk. Zo lobde de meest constante man aan S.P.S.-zijde; Sjaak, nog een keer op de lat. Gelukkig kwamen ook de bezoekers niet tot scoren, al was de kans in de laatste minuten van de wedstrijd feitelijk één van de weinige échte kansen die het kreeg. Zo werd na twee (qua resultaat) mindere wedstrijden eindelijk weer eens het zoet van de overwinning geproefd, maar blijft het onrustig in de kopjes. Als iedereen eens zou beseffen dat ze, zeker in deze vierde klasse, gewoon één van de betere ploegen zijn, zou dat een stukje meer rust in de wedstrijd kunnen geven. Zeker als over een poosje de ziekenboeg weer leegloopt, mag geen enkele tegenstander als onoverkomelijk worden gezien. Maar hopelijk zijn dan niet juist de wedstrijden tegen de meest directe concurrent; Smerdiek, net geweest. Want zoals een wijs man zaterdag al wist: al moeten de Smurdiekenaren deze week elke dag met een gierkar met warm water over het veld: gevoetbald zal er a.s. zaterdag worden. En geef ze eens ongelijk...
|