WIE “MOOI” WIL ZIJN, MOET “PIJN” LIJDEN……

Of ik even een verslag wilde schrijven. Alsof ik mijn duur betaalde tijd niet beter kan gebruiken. Maar ja, wie kan de trouwe hondeogen van Rien (van Akkeren!) nu weerstaan. Of vroeg nu iemand anders dit aan mij? Ik weet het niet meer, waarschijnlijk door de euforie van de overwinning. Het zoet der overwinning smaakt namelijk heel zoet. En ik heb het hele seizoen al een zoete smaak in mijn mond.

Dat is goed, hoor ik u zeggen. Wel nu, alles is goed, maar je moet oppassen als het niet teveel wordt. Wellicht dat het eerste daarom besloot om een paar maanden geleden een tijdje een sabbatical te nemen. Zo maar een paar zaterdagen een complete off day, wat goed was voor 5 verliespunten in twee weken. Ik moet u zeggen, dat is ook niet prettig, ik had toen een hele andere smaak in mijn mond.

Foto 1: Verscholen maar wel de bal hebbend: Erwin.

Nee, liever kotsmisselijk van het zoet der overwinning, dan het zout (zuur) van een gelijkspel of verlies. Of ik dan toch maar even tijd wilde vrijmaken voor een verslag van de wedstrijd tegen Waarde.

Wel, ik was zo geconcentreerd dat ik van huis wegging, toen ik ineens terug geroepen werd door vrouwlief. Of ik mijn pak niet moest aantrekken. Mijn pak aantrekken. Oh ja. Sinds kort een presentatie pak (of is het nu prestatiepak) en de dresscode was: aantrekken naar iedere wedstrijd!.

Terug naar boven (het hing namelijk netjes in de kast, op een hangertje, jawel), omkleden en alsnog naar de voetbal. Daar was het wachten, wachten, wachten. Ja, waarop eigenlijk. Niemand die het wist. Uiteindelijk toch nog een bespreking, dat was al rond 13.35 uur. Als het goed gaat, zijn er natuurlijk veel sprekers. Ook de secretaris moest zo nodig nog even wat zeggen uit hoofde van zijn functie, waardoor het allemaal wat aanliep. Maar ja, die secretaris, die praat af en toe ‘uut 'n warm hoofd', gewoon laten praten.

In de bespreking toch even aandacht voor de voorzichtig aanschuivende 14e man. Hilberto, my man, he's back, nou, almost dan. In ieder geval, het was de bedoeling, indien het goed ging, dat hij speelminuten zou krijgen. En goed, daar bedoel ik mee, goed met S.P.S., het spelletje, je weet wel.

Foto 2: Jan heeft nieuwe liefde.

Enfin, omkleden, en welja, het volgende obstakeltje, waar kennelijk maar weinig mensen vanaf wisten. Een prestentatiepak schept verplichtingen en dus moest dit op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Geen enkel probleem natuurlijk, een paar kiekjes zijn zo geschoten. Vlug weer naar binnen, trainingspak aan en aan de warming up beginnen.

Welnu, ik ging 7 minuten voor aanvang naar binnen (dit wordt nauwkeurig bijgehouden door de leider, die daar oog voor heeft) en kort daarop stond ook de scheids al te trappelen van ongeduld. Alles moest dus snel, snel. Uiteraard had de man in het zwart een punt, dat moge duidelijk zijn, Insiders vertelden nadien dat de scheids zich had laten ontvallen dat “S.P.S. al met 1-0 achter stond” vanwege deze vertraging. Feit was gewoon dat het plantechnisch niet helemaal jofel zat in de voorbereiding die middag.

Vermeldenswaardig was dat onze pupil van de week, Robbin de Jonge, het eerste elftal de weg wees door de scoren, uiteraard daarna het muntstuk van de scheids te incasseren om vervolgens langs de kant te kijken of zijn voorbeeld werd opgevolgd.

Foto 3: Joey torent boven iedereen uit.

Ik had het zojuist over “het goed gaan”, doelend op het spel van S.P.S. Nou, het ging goed, wel 10 minuten lang. Toen was het ook gelijk 1-0. Daarna dacht het gros van de spelers: waarom zou ik in vredesnaam doen, wat we hebben afgesproken, laat ik lekker de moeilijkste oplossing kiezen of vier keer de bal raken waar het ook in twee keer kan. In ieder geval, kabbelde de wedstrijd voort, onder toeziend oog van de spelers van Smerdiek, die natuurlijk wensten dat S.P.S. thuis op haar plaat zou gaan. Welnu, ondanks dat er de eerste helft geen kans werd weggegeven (behoudens een gevaarlijk genomen vrije trap van Waarde), was het niet best en voelde het alsof S.P.S. niet tegen Waarde speelde, maar tegen zich zelf.

Wedstrijdverloop eerste helft, heel in het kort. Goed lopende aanval over rechts, Jan knijpt naar binnen, Leonard dendert naar voren met bal, speelt op het juist moment Willem in de diepte aan, die de verdedigers van Smerdiek zijn hielen laat zien en de bal onder de doelman door binnen prikt. Gelijk het enige opvallende moment van de eerste helft genoemd.

Nee, schieten mij er toch nog twee binnen. Ten eerste de blessure na 9 minuten van Sjaak, die niet verder kon. Joey was zijn gedegen vervanger. Tweede was de kans, die Willlem, nagenoeg op de doellijn staande, miste, na een voorzet van links.

Foto 4: Drie man is zelfs voor Ramon iets te veel van het goede.

In de rust bleek toch dat er spelers waren die het spel heel anders hadden beleefd. Kennelijk had men nog niet door dat Waarde met 11 spelers was gekomen (later schoven er nog 2 aan) en speelden voor een (1) punt. Waarde loerde op haar kans, kreeg deze, behalve dode spelmomenten, niet, maar we waren wel gewaarschuwd.

De tweede helft was van een ander niveau. Met name het tweede doelpunt was hiervan een mooi voorbeeld. Vanaf de rechtsachterplek werd gecombineerd met een maal raken en ineens lag de bal met een goede schuiver in het doel, was getekend Ramon. Met name deze youngster ontwikkelde zich gaandeweg de wedstrijd als de dirigent van het team en ik vind dat hij dat nog veel meer moet doen.

Nee, hoogstaand was het deze middag zeker niet, maar wat veel belangrijker was, was dat 3 punten konden worden toegevoegd aan het totaal. Leander kwam nog in het veld voor ondergetekende, helaas moet Hilbert wachten op een volgende gelegenheid, maar dat deze gaat komen, staat als een paal boven water.

Foto 5: Een bijzonder moment: Willem wordt onderuit gehaald en de scheidsrechter wil de kaart al trekken. Maar dan beseft hij dat hij diezelfde speler zojuist heeft beboet, en houdt de kaart alsnog op zak. Overigens goede beslissing, het was er de wedstrijd niet naar.

Het slotakkoord was voor Jorn, die goed anticipeerde op een pass van Willem, die eigenlijk helemaal niet gegeven kon worden (bal naar voren met de rug naar het doel toe, het gewoon een echte toverdoos, die Willem). Madam Mikmak zat op zijn bezem en vloog alleen op het vijandelijke doel af, waar hij van zijn bezem stapte en de bal snoeihard tegen de touwen schoot. Uitslag 3-0, geen kaarten en weer 3 punten uitgelopen op Smerdiek (weliswaar 1 wedstrijd meer).

Foto 6: Stefan heeft maar een klein gaatje nodig.

EXTRA FEATURES:
* De Pupil van de Week is aanklikbaar in de rechterkolom.
* Ook deze week de doelpunten, Klik hiervoor in de rechterkolom.
* D'n Vjírtienuh's Visie vind je ook in de rechterkolom.