Vorige

Het Eerste op trainingsstage...

---

DAG 1...

14 januari 17:30 uur, daar sta je dan. Al je spullen 2x gecheckt “ben ik nu echt niks vergeten?“ Je voetbalcollega kan nu elk moment voor de deur staan om te vertrekken naar Poortvliet waar we samen zouden vertrekken naar het altijd rustieke Domburg……… kwart voor 6 nog niks……. hmmmm. Ff snel smsse dan maar. “Ik komme dur zo an”, krijg ik terug. Einde van het liedje….. niet om 18:00 uur vertrokken vanwege een mysterieuze verdwenen portemonnee. Na een lange en donkere rit door het wonderschone Zeeuwse landschap, waar plaatsen werden aangedaan als BUTTINGE, GRIJPSKERKE en AAGTINGE.

Na het passeren van de vuurtoren doemde vanuit de bossen het mooie Stay Okay kasteel Westhove op. Hup auto's parkeren, iedereen behangen met tassen en dan een stevige wandeltocht naar het kasteel. Even de kamerindeling regelen en de tassen in de kamer gooien. Sommigen onder ons kregen direct een flashback naar hun schoolkamp. Want wat bleek, we gingen heerlijk slapen op stapelbedden. Hartstikke leuk natuurlijk maar, zoals later bleek, toch een moeilijk obstakel te beklimmen naar enkele glazen alcoholische aperitiefjes. Na het uitpakken van de tassen verzamelen bij……………… jawel het kleine maar gezellige barretje van de kasteelheer. Hier werden door Rien en Peter enkele dingen verteld over het komende weekend. De barman had het meteen druk met het tappen van enkele biertjes en het aanvullen van de pindabakjes. Sommige namen (heel slim, zo bleek later) een lekker bakje koffie of een glaasje prik.

Foto 1: Aankomst in het kasteel.

Foto 2: Dan eerst het programma en de regels doornemen.

Foto 3: Na het indelen en inrichten van de kamers, wordt Domburg verkend.

Na dit samenzijn werden de jassen aangetrokken en begon de wandeling naar het dorpje Domburg. Voor sommige even de portemonnee aanvullen bij de plaatselijke pinautomaat, en dan op weg naar het nachtleven van Domburg!!!! Peter voorop, liep meteen een cafeetje binnen waar het heel druk was. Sommige van ons hadden bedenkingen over deze horecagelegenheid en wachtten buiten. Nog geen 20 seconden later kwamen de mannen alweer naar buiten… Laten we het op de slechte muziek houden.

Hierna werd het cafe Jerommeke. Heerlijk bruin cafe met voetbalattributen aan het plafond en de muur, biljartje, dartje en live muziek. De zangeres van deze band deed heel erg haar best. Of de akoestiek was niet goed in het cafe (heeft de arena ook wel eens last van) of de zangeres had net een koudje gevat, maar als je een kat hard op zijn staart trapt klinkt het nog beter!!

"Potje maken!!!" wordt er geroepen en iedereen grijpt naar de geldbuidel. Het was gezellig en er werd veel gepraat en gelachen. Gelukkig had de barman ook sigaren….. dus broekspijpen dicht en roken maar. Ook werd er door sommige spelers flink gediscussieerd met de trainer. Deze gesprekken duurden bij sommige ietsje pietsje langer dan bij anderen. Even later werd de terugtocht naar het kasteel weer ingezet, halverwege weer pinnen en weer verder.
Totdat enkele figuren het idee kregen om toch nog even terug te gaan…………………………………………………………………………………

Foto 4: Willem heeft sigaren uitgedeeld bij "Jerommeke".

Foto 5: Al was niet iedereen daar genegen toe.

Foto 6: Tussen alle versieringen vond Hilbert een foto van zijn idool.

Foto 7: Intussen waren Appie en Jorn dichter tot
elkaar gekomen. Erwin denkt er het zijne van.

Foto 8: Omdat bleek dat er na 22.00 uur geen eettent meer open was,
moest er creatief worden opgetreden. De snoepautomaat heeft het geweten.

 

DAG 2...

De ... volgende ... ochtend … acht ... uur … ontbijt............................................
Frisse gezichten (ja voor de slimmen onder ons met de koffie en glaasjes prik dus). Anderen hadden wat meer moeite met het overigens goed verzorgde ontbijt. Enkele hadden al moeite met een bakje thee. Maar na enkele druppels wijwater van onze heilige St. Jan Luijks werd de blik wat minder vaag. Onder het mom van “savuns un vent sochens ok un vent” werd de tocht ingezet naar het strand voor de afgesproken strandtraining. Heerlijk, de zeelucht, het mooie strand, de woelige zee en een kop als een golfbreker. Diegene die dachten dat het een lichte strandtraining werd stonden raar te kijken toen er de welbekende pionnetjes werden uitgezet. Na wat oefening en de afsluitende partij vertrokken we weer terug naar ons stulpje genaamd Westhove. Even snel douchen en verzamelen in barretje waar de trainer de wedstrijd tegen G.P.C. 2 doornam.

Foto 0: Bij daglicht werd pas écht duidelijk waarin
het Eerste terecht was gekomen: een heus kasteel!

Foto 1: Ondanks de nachtelijke escapades werd
iedereen om 08.00 uur verwacht aan het ontbijt.

Foto 2: Want er zou getraind gaan worden op het strand.

Foto 3: Begonnen werd met een "rondje"
strand om warm en soepel te worden.

Foto 4: J&J kwamen wat later terug dan de rest.

Foto 5: Jan en Rien, leden van "het kader".

Foto 6: Nadat iedereen terug was, kon de training echt van start.

Foto 7: Tussen de vormen door werd er even bijgetankt.

Foto 8: Waarna een volgde arbeid werd verwacht.

Foto 9: Wanneer de bal uit het water moest worden gehaald,
werden de meest rare capriolen tentoon gespreid.

Foto 10: Degene die dachten dat het een rustige training
zou worden, werden keer op keer teleurgesteld.

Foto 11: In de laatste partijvorm van die morgen werd
gestreden om de "Domburg Strand Cup". En fel ook...

Foto 12: Ziehier het winnende team.

Aangekomen in Vlissingen en na het aantrekken van het blauw/witte uittenue hadden enkele lieden nog poedertjes, pilletjes en/of zalfjes nodig om maar een beetje meer mens te worden. Wat zouden we toch zijn zonder onze Jan L.
Dan nu het wedstrijdverslag, zoals ondergetekende het zag…. hier komt ie dan.

De bal ging heel veel op en neer, S.P.S. combineerde met vlagen zeer goed (gelukkig veel over de rechterkant). De openingstreffer kwam op naam van Jorn Elenbaas wat zeer knap was, want diezelfde morgen zag ook Jorn de wereld nog voor een doedelzak aan. Zo gingen we rusten met een 1-0 voorsprong.
Nu wordt het wedstrijdverslag nog vreemder, want ondergetekende werd gewisseld en was toe aan een hele lange verfrissende douche. Dus een tijdje van de tweede helft is niet opgeslagen in het al aangeslagen geheugen. Maar Jorn benutte nog knap een strafschop (2-2) en hierna maakte ons baltovenaartje van "d'n Aekerboam", yep: Leonard Quist, de beslissende treffer. De pot werd met 2-3 gewonnen. Een mooi sportief tintje aan het weekend.

Na het douchen en het voorzichtig proberen van enkele alcoholisch getinte drankjes in de kantine van G.P.C. werd de terugtocht ingezet naar Villa Volta Westhove.

Foto 13: 's Middags (13.00 uur) stond de volgende
beproeving op het spel: de wedstrijd tegen G.P.C. 2. Hier
wordt Hilbert letterlijk het vuur aan de schenen gelegd.

Foto 14: Johan twijfelt over balletles.

Foto 15: Alleen met een overtreding is Jan soms te stoppen.

Foto 16: Mustafa moest af en toe zijn tegenstander laten gaan,
maar dan nog moest hij meerdere keren worden gepasseerd.

Foto 17: Willem scoorde niet, maar hield voldoende tegenstanders bezig.

Foto 18: Broer JP viel net als Willem in de 2e helft in.
En oh ja, de wedstrijd werd met 2-3 gewonnen.

's Middags werd door Peter teruggekeken op de eerste seizoenshelft en vooruitgeblikt op de tweede. Er werd over van alles gediscussieerd en goed naar elkaar geluisterd. Voor sommige eiste het zware weekend toch af en toe zijn tol. Onze privé-fotograaf had soms moeilijke momenten en de sluitertijd van zijn ogen bleek af en toe wat langer dan normaal. Na het gesprek kon iedereen even zijn eigen gang. Dit werd ingevuld met “even mun oagen verschiete” of door “huppekee weer lekker an ut sap”.

Foto 19: Na het douchen, kantinetesten en uitslagen
opvragen werd terug naar het kasteel gegaan. Hier stond een
terug- en vooruitblik op het lopende seizoen op het menu.

Foto 20: Trainer Peter vroeg én kreeg feedback uit de spelersgroep.

's Avonds volgde weer een voettocht naar Domburg, dit was voor één iemand echter teveel en besloot bij de gebroeders Bevelander als verstekeling mee te reizen in de auto. Er stond die avond een BBQ op de planning. In een leuk restaurantje werd aangeschoven aan verschillende tafels waar de bbq in de tafels was ingebouwd. Zeer gezellig en zeer knus. Na wat biertjes en een bakje groenvoer, kwamen de gesprekken, soms zeer intiem, weer los. Ap is nog steeds een beetje van slag van een wel zeer intieme maar open vraag van dhr. Johan Uyl. Zo van slag zelfs dat Ap dacht dat hij het in eerste instantie verkeerd had gehoord. Na deze openbaring kwam het vlees op tafel. De spiezen werden gevuld en op de bbq gelegd. Toen werden we verrast met een bezoek van een taxichauffeur. Deze was iets te vroeg besteld door de “jonkies” in de groep die later hun weg zouden vervolgen naar Middelburg. Eerst was er de gedachte dat de serveerster dhr. Uyl verkeerd had begrepen, want deze had bij haar een Taksi besteld.

Na de BBQ werd iedereen “losgelaten”. Het kader ging terug naar het kasteel waar het barretje van de kasteelheer nogmaals getest werd. Zoals gezegd “de jonkies” naar Middelburg. De rest van het gespuis ging wederom weer naar café Jerommeke. En die hadden het “geluk” dat de fotograaf ook meeging. Tja……..

In café Jerommeke werd weer veel gelachen, gehuild, getapt, gebiljart, gezongen en………. gefotografeerd.

Foto 21: 's Avonds werd weer richting Domburg
getrokken, waar de BBQ al was warmgedraaid.

Foto 22: Met een salade als voorafje ging het vlees er goed in.

Foto 23: Tenslotte kreeg iedereen vrijaf. In drie groepen ging het
Eerste uiteen: de "ouderen" richting de bar in het kasteel, de "jongste"
jeugd naar Middelburg en de "fuifnummers" weer naar "Jerommeke".

Foto 24: Ieders voorkeur werd snel duidelijk.

Foto 25: Tja... Iedereen had het wel leuk.

Foto 26. Nog een sfeerimpressie.

Foto 27. Deze foto is NIET bewerkt.

Foto 28: Tegen sluitingstijd (of er al over?)
kwamen onverwachte talenten bovendrijven.

Foto 29: En gelukkig kwam iedereen weer veilig thuis.

De volgende ochtend om 10 uur werd iedereen uit de zure lappen geroepen en was het weekend ten einde gekomen. Dus kon iedereen uit gaan leggen thuis waarom hij weer gelijk op de bank ging slapen bij thuiskomst, waarom zijn ogen zo ver achter in zijn oogkassen lagen, de handen zo bleven trillen… enz enz.

Al met al was het een zeer geslaagd weekend en zeker voor herhaling vatbaar. Bedankt voor diegene die het allemaal geregeld heeft. Dan wil ik nu eindigen met de spreuk van het weekend, die wat mij betreft direct op een tegeltje kan:

LAAT DE KIPPEN MAAR POEPE!

Berrie Hage

---

Credits Tekst: Berrie Hage Foto's: d'n Vjírtienuh

---