(kop)

Vanwege personele problemen bij Smerdiek MB1 was Verena opgeëist door begeleiding MB1, zodat zij ook over 11 speelsters konden beschikken. Vanwege voorjaarsvakantie misten wij ook al aantal speelsters + ook nog eens aantal blessures waar we geen risico mee wilden nemen met het oog op de wedstrijden die nog gaan komen. Door het afvallen van Verena had Smerdiek VR2 ook maar de beschikking over 11 speelsters.

Om toch te kunnen beschikken over een wisselspeler zijn de stoute schoenen aangetrokken en is er contact opgenomen met Robert Theunissen, begeleiding S.P.S. D1G, om te informeren/vragen naar de mogelijkheid voor mee mogen doen Mariska Reedijk met wedstrijd van Smerdiek VR2, wetende dat S.P.S. C1G vrij was en het al de bedoeling was dat de D1 aangevuld zou worden met spelers uit de C1. Nadat Robert goedkeuring had gegeven is contact opgenomen met A.P. vd Belt en Anco v.d. Werff. Beiden vonden het goed, waarna bij de ouders van Mariska was geïnformeerd hoe zij hier tegenover stonden. Zij hadden hier geen bezwaar tegen en vonden dat Mariska het zelf mocht bepalen. Uiteindelijk werd dus de vraag neergelegd bij de belangrijkste persoon in dit verhaal, Mariska, en zij vond het zeer leuk om gevraagd te worden en op de uitnodiging in ging.

In de kleedkamer bij De Meeuwen werd Mariska met luid applaus ontvangen door de speelsters van VR2 als blijk van waardering en dankbaarheid dat zij hun wilde helpen. Mariska mocht starten in de basis, omdat zij deze week had getraind met haar eigen team en een aantal speelsters van VR2 dit niet hadden gedaan. Ze heeft de volle 90 minuten + blessuretijd gespeeld.

Bij aankomst in Zoutelande bleek dat het hier toch harder waaide dan in Poortvliet, maar is ook niet vreemd gezien de ligging van het sportpark gelijk achter de duinen. Het was op voorhand duidelijk dat de omstandigheden bepalend zouden zijn voor het verloop van de wedstrijd en dat degene die er het beste mee om kon gaan de grootste kans zou maken op een goed resultaat.

Sandra had de toss verloren, waardoor De Meeuwen er voor koos om eerst tegen de wind in te spelen. Onze taak was dus om de eerste helft te profiteren van het windvoordeel om met aantal doelpunten de rust in te gaan. Mariska kwam als voorstopster te spelen en moest gaan proberen de beste speelster van De Meeuwen aan banden te leggen. Met een coachende Josca in haar rug, heeft zij haar opdracht met een dikke voldoende volbracht.

Voetballend waren wij, net als in de thuiswedstrijd, de betere ploeg, maar De Meeuwen is sterk in de omschakeling door zo snel mogelijk de spitsen te zoeken met lange ballen en ons te pakken op onze zwakte en dat is snelheid in de laatste linie. Door de wind was dit lastig, maar aantal keren kwamen ze er goed door maar gelukkig ging het mis bij de laatste pass.

In de 14e minuut kwamen wij op voorsprong door Anne Hage, die attent reageerde op een voorzet van Josca Jansen en deze bij de eerste paal langs de misgrijpende doelvrouw tikte. Josca was dichtbij de 0 - 2, maar haar indraaiende hoekschop belandde op de lat. In de 32e minuut was een hoekschop de basis voor de 0 - 2. De indraaiende hoekschop van Josca werd nu gekeerd door de keepster maar hierna alsnog in gekopt door Anne. In de 35e minuut volgde een vreemd moment met de scheidsrechter. De scheidsrechter floot voor een vrije trap nadat de keepster een terugspeelbal had opgepakt. Dit is normaal gesproken een indirecte vrije trap, maar omdat hij zijn hand niet omhoog had om dit aan te geven besloot Josca om de bal in 1x tegen de touwen aan te schieten. De scheidsrechter gaf doelpunt, maar op moment dat De Meeuwen af wilde trappen trok hij zijn beslissing in en moest de vrije trap overgenomen worden. Het bleef bij 0 - 2.

De tweede helft hadden wij nu de wind vol in het gezicht en konden we een stormloop verwachten van De Meeuwen om de achterstand goed te maken. We hebben hachelijke momenten gekend in ons zestienmeter gebied, maar dat kwam meer door ons zelf dan door het spel van De Meeuwen. Zij bleven lange ballen spelen, wat niet te belopen was. Als de pass wel een keer goed was, dan stond dat kleine opduveltje van S.P.S. er wel of anders Josca. Zij probeerden het ook regelmatig met schoten uit de tweede lijn, maar die eindigden hoofdzakelijk achter de kogelvanger. Door met maar met één spits te spelen was het de bedoeling om het zeer compact te houden en bij balbezit was het de bedoeling om onze spits te zoeken die de bal moest vasthouden.

Het laatste lukte niet echt, maar hoe langer de aansluitingstreffer uitbleef des te meer risico De Meeuwen ging nemen en in de 84e minuut werd dit gelijk goed uitgebuit door met onze eerste counter de 0 - 3 te scoren. Een steekpass van Irma was op maat van de diepgaande Anne, die op snelheid haar directe tegenstander achter haar liet. Oog in oog met de keepster bleef zij rustig en plaatste de bal over de grond strak in de hoek. In de 89e volgde een tweede counter en nu was het Joëlle Bakker die de keepster het nakijken gaf.

Complimenten voor heel het team hoe gedisciplineerd zij de tweede helft hebben gespeeld. Hoe belangrijk deze overwinning was bleek aan het eind van de middag, want ook de andere concurrenten die spelen voor lijfsbehoud hadden gewonnen.

Het nu gemaakte verslagje is dan ook speciaal voor Marsika gedaan, aangezien zij ook een zeer belangrijke bijdrage heeft geleverd in het behaalde resultaat.

Bij deze wil ik ook iedereen bedanken binnen S.P.S. die medewerking hebben verleend om Mariska te mogen benaderen. De meeste dank gaat natuurlijk uit naar Mariska zelf die het meedoen met VR2 voorrang heeft gegeven i.p.v. mee spelen met haar eigen team om ons te helpen.

René

Scoreverloop:
14e minuut: 0-1
32e minuut: 0-2
rust
84e minuut: 0-3
89e minuut: 0-4